بررسی شیوع دیابت بارداری (GDM) در زنان باردار مراجعه‌کننده به کلینیک زنان و مامایی در سطح شهر اهواز

زمینه و هدف: هدف از این مطالعه، تعیین شیوع دیابت بارداری در زنان باردار شهر اهواز می­باشد. روش بررسی: در این مطالعه 678 زن باردار که از فروردین 1383 تا اسفند 1385 به دو کلینیک زنان و مامایی در سطح شهر اهواز مراجعه کرده بودند، بررسی شدند. غربالگری با تست تحمل گلوکز 50 گرمی ≥mg/dl140 انجام شد، سپس تست تشخیصی تحمل گلوکز خوراکی100 گرمی بر اساس معیارهای کارپنتر و کوستان انجام گردید. یافته­ها: شیوع دیابت بارداری و اختلال تحمل گلوکز در حاملگی به ترتیب 4/7 درصد و 3/4 درصد بود. میانگین سن بیماران دارای GDM (3/5± 3/30 سال) به طور مشخصی بالاتر از افراد سالم (9/4± 3/26) بود (001/0 P<). میانگین تعداد بارداری بیماران GDM (1/1± 4/2) بالاتر از افراد سالم (1/1± 9/1) بود (003/0P=). فراوانی سابقة سقط در زنان GDM (30 درصد) به­طور معناداری نسبت به زنان سالم (9/13 درصد) بالاتر بود (002/0P=). فراوانی سابقة GDM قبلی در بیماران GDM (10 درصد) به­طور معناداری نسبت به زنان سالم (33/0 درصد) بالاتر بود (001/0P<). فراوانی سابقة ماکروزومی در زنان GDM (6 درصد) و در زنان IGT (34/10 درصد) به طور معناداری نسبت به زنان سالم (5/0 درصد) بالاتر بود ( به­ترتیب 003/0 P= و 001/0P<). بین شیوع GDM و IGT با سابقة ناهنجاری­های مادرزادی، سابقة مرده­زایی و تعداد زایمان رابطه­ای به­دست نیامد. بین سن مادر، تعداد بارداری، سابقة سقط و سابقة GDM قبلی با شیوع IGT، رابطه­ای وجود نداشت. نتیجه­گیری: دیابت بارداری از شیوع بالایی در شهر اهواز برخوردار است، لذا غربالگری برای تمامی زنان باردار توصیه می­شود.